Egipt Wypoczynek

Morze Czerwone (ar. البحر الأحمر, Al-Bahr al-Ahmar) prowincja gubernatorska (muhafaza) w Egipcie, w południowo-wschodniej części kraju pomiędzy Nilem a Morzem Czerwonym. Stolicą muhafazy jest Hurghada. Populacja liczy 192 469 mieszkańców na powierzchni 203 685 km².

„Nie wiecie nic o tym, co tu było, ani co u was było w czasach zamierzchłych (…) wy naprzód pamiętacie jeden potop, a przed tym było ich wiele (…) ale wy o tym nie wiecie. Dlatego, że ci, co pozostali, przez wiele pokoleń ginęli, głosu nie umiejąc zamknąć w litery. A przyczyna tego taka. Wiele razy i w różnym sposobie przychodziła zguba rodzaju ludzkiego. I będzie przychodziła nieraz. Od ognia i od wody największa.”

Platon

Do tej pory spodziewano się wielkiego szoku ludzkości w przypadku spotkania kosmitów Teraz coraz bardziej prawdopodobna jest inna możliwość – odkrycie, że przed nami, ponad 30 tysięcy lat temu, żyły inne cywilizacje. W powszechnym mniemaniu, pierwsze. zorganizowane społeczeństwa pojawiły się około 3 tysiące lat przed narodzinami Chrystusa. I wszelkie materialne pozostałości im właśnie były przypisywane. Łącznie z trzema największymi piramidami w Egipcie oraz wykutym w skale Sfinksem. Egiptolodzy uznali, że najprawdopodobniej powstał on 2,5 tys. lat przed naszą erą, za panowania faraona Chafre. I wszystko byłoby proste, gdyby nie geolodzy, którzy stwierdzili, że ciało Sfinksa nosi na sobie ślady wielotysiącletnich deszczów. A nad Nilem padało obficie ponad 10 tys. lat przed Chrystusem.

Na najwięcej przeszkód natrafiają młodzi zakochani, gdy chcą znaleźć dla siebie kawałek miejsca, gdzie mogliby być sami. Ten problem dotyczy zwłaszcza miast. Nocą mogą usiąść nad rzeką i myśleć o piętrzących się trudnościach. Aby zaoszczędzić na mieszkanie, wielu z nich musi czekać wiele lat i brać pracę również w nocy. Pewnie dlatego mężczyźni w Egipcie żenią się raczej późno. Ci, którzy nie chcą czekać, decydują się mieszkać razem z rodzicami jednego z nich

Piramida została zbudowana na podstawie kwadratu o boku 230 m; pierwotnie jej wysokość sięgała 147 m. Obecnie pozbawiona wierzchołka mierzy 137 m.

Objętość budowli wynosi 2,5 miliona m3. Wejście znajduje się, zgodnie z kanonem, od strony północnej. Korytarze kierowano ku gwiazdom okołobiegunowym, nigdy nie znikającym z horyzontu; było to symboliczne przedstawienie nieśmiertelności. Obecne wejście jest usytuowane nieco niżej niż pierwotne i dopiero po chwili dochodzi się do właściwego korytarza.

W piramidzie nie ma nic do oglądania oprócz niej samej, tak że czeka nas kontemplacja arcydzieła architektonicznego i napawanie się zdumiewającą atmosferą komór i korytarzy budowli.

Wielka, ozdobiona gwoździami drewniana brama otwiera Harat Mari Dżirdżis – wąską uliczkę z zachowanym dawnym brukiem.

Klasztor świętego Jerzego
Klasztor mieści się pod nr 17 Harat Mari Dżirdżis; dostępna jest tylko kaplica będąca najstarszym elementem klasztoru (X w.). Wymieniono drewniany plafon, ale zachowano boazerie. Zachwycają pięknymi wypukłymi zdobieniami trzy bramy , z których jedna ma 7 m wysokości.

Kościół świętego Jerzego
Pod nr. 9 jest mały przedsionek, który prowadzi do Atfat Mari Dżirdżis; Kanisat Mari Dżirdżis („kościół św. Jerzego”) znajduje się po prawej stronie. Pierwotny budynek, wzniesiony w 684 r. przez bogatego skrybę Atanazego, zrekonstruowano w 1857 r. Kościół zachował dawną Ka`at al-Arsan („sala zaślubin”) pochodzącą z IV w. Sala ta, niegdyś zarezerwowana wyłącznie dla ślubów koptyjskich, mieści prawdziwe arcydzieła: okratowane okna z toczonego drewna, udekorowane malowidłami i wypukłymi ornamentami ściany oraz barwne freski na suficie.

Kościół Najświętszej Marii Panny
Kościół znajduje się w głębi Atfat Mari Dżirdżis; został założony w IX i przebudowany w XVIII w.

Kościół św. Sergiusza
Charakterystyczna dla kościołów koptyjskich fasada kościoła św. Sergiusza (Kanisat Abu Sardża) nie wyróżnia się spośród otaczających go domów. Świątynia została wzniesiona pod koniec IV w., a zrekonstruowana na początku XI. Jak głosi legenda, kościół zbudowano na krypcie, w której schroniła się Święta Rodzina podczas swej ucieczki do Egiptu. Jest miejscem pielgrzymek chrześcijan wszystkich obrządków. Kościół nosi imiona dwóch świętych, Sergiusza i Bakchusa, rzymskich żołnierzy-chrześcijan umęczonych w czasach Maksymina. Zbudowano go na planie bazyliki wschodniej: z nawą główną, trzema sanktuariami, które oddzielają ikonostasy, dwiema nawami bocznymi ograniczonymi przez kolumny podtrzymujące łuki. Kościół przechowuje wspaniałe przedmioty kultu, z wielką finezją inkrustowane kością słoniową (najcenniejsze znajdują się w sanktuariach). Oryginalny ołtarz jest wystawiony w Muzeum Koptyjskim.

Egipt to prawdziwy raj dla turystów. Co ważne, jako jedno z niewielu Państw na świecie jest w stanie zagwarantować wspaniałe wspomnienia zarówno tym, którzy pragną wypoczywać aktywnie, poznając kulturę i zabytki, jak również leniuchom, spragnionym leżakowania na plaży.Z wielkiej liczby zabytków szczególnie warto zobaczyć piramidy w Gizie, monumentalną świątynię w Abu Simbel wzniesioną przez Ramzesa II, czy też bogaty w starożytne budowle Luksor.

Egipt posiada bardzo dobrze rozbudowaną bazę hotelową i gastronomiczną, zarówno jeśli chodzi o obiekty luksusowe, jak i urokliwe hoteliki położone nieco na uboczu, z dala od dużego zgiełku. Złociste plaże Morza Śródziemnego i CZerwonego należą do najpiękniejszych na świecie.

Hurghada znana jest jako kurort dla amatorów nurkowania. Większość plaż została podzielona pomiędzy lokalne hotele. Plaży publicznych jest niewiele, są jednak dużo tańsze (około 3-4 funtów za wstęp) i otwarte do zachodu słońca.

Płacąc dodatkowo, można korzystać z plaż hotelowych . Ceny są wysokie i wahają się w granicach 25-30 funtów. Często w tej cenie zawarta jest także opłata za leżak i parasol oraz wstęp na basen (czasem także napoje). W wielu przypadkach, korzystając z hotelowej restauracji nabywa się także prawo do korzystania z plaży danego hotelu.

Na większości plaż dostępne są parasole oraz leżaki. Niektóre oferują nawet hamaki.

Dal osób, które zatrzymują się w Hurghadzie w hotelach bez prywatnej plaży, lub też w pensjonatach jest kilka plaż, na które wstęp jest bezpłatny lub też za minimalną opłatą.

Długość Nilu to całe 6700 kilometrów, płynące ze środkowej Afryki aż po Morze Śródziemne.
Wędrówki Nilu: Najdalszy dopływ Nilu to rzeka Kagera, płynąca z Burgundii do Jeziora Wiktorii. Jinja w Ugandzie to początek Nilu właściwego, który tworząc jezioro Kioga, wędruje jako Nil Wiktorii, aż do wodospadu Kabalega. W dalszym etapie przecinając Jezioro Alberta, już jako Nil Alberta ląduje w Namule. Zaczyna się już terytorium Sudanu, Nil osiąga Sudd( teren mający 320 kilometrów, pełen łodyg papirusu, hiacynt oraz szuwar). W Charumbie wpada jako Nil Błękitny. Na terytorium Sudanu, gdzieś ok. 320 km w środek, Nil łączy się z rzeką Atbara. W tym samym momencie Nil staje się wielką rzeką, płynącą już przez Egipt w stronę Morza Śródziemnego.